Nikita i Oleg- chłopaki, z którymi od paru dni codziennie urządzamy sobie pogaduszki.

Nikita jest z Białorusi, Oleg z Ukrainy- w tej chwili mieszkamy na jednym osiedlu, a chłopcy chodzą do tej samej klasy.

Nikita się trochę zna na Polsce, bo jest tu od siedmiu miesięcy.

Oleg dopiero przyjechał, wraz z mamą i dwojgiem rodzeństwa. Widać ,że jest mu trudno. Jedyne, co przypomina mu dom to mój pies, bo we Lwowie został Ali- jego ukochany piesek tej samej rasy co moja Mela.

Głaszczę więc Melę i przemawia do niej i wtedy przez moment się uśmiecha.

W Ukrainie został też tata Olega, który jest wolontariuszem na froncie. I babcia, która opiekuje się Alim.

Nikita jest tu jakiś czas, ale nigdy wcześniej go nie widziałam, teraz widzę codziennie. Opiekuje się Olegiem, troszczy o niego, jak o młodszego brata.

Czasem się śmieje, że Oleg nic nie rozumie po polsku i jest zły, że muszą rozmawiać po rosyjsku, bo jak ustaliliśmy przyzwoici ludzie nie lubią ostatnio tego języka. Ale ja mu na to mówię, żeby się przestał mądrzyć , bo sam tu dłużej siedzi, a Oleg dopiero przyjechał i Nikita przyznaje mi rację.

Chłopcy są zgodni co do tego, że chcą wrócić do swoich krajów. Nikita bardzo nie lubi swojego prezydenta, "to zły człowiek"- mówi.

Olega pocieszamy, że wróci do Ukrainy wcześniej niż Nikita do Białorusi ,bo Putin kipnie wcześniej niż Łukaszenka.

Przyjaźń tych chłopaków jest czymś pięknym, a troska Nikity o Olega wzrusza mnie do łez (bardzo uważam, żeby nie płakać przy nich , oczywista oczywistość).

Gdy dziś zapytałam Nikitę, gdy czekał na Olega na podwórku: "Wy to chyba jesteście kumplami, co?" to mi po męsku odpowiedział : "No, logiczne".

To było głupie pytanie.

Wiadomo, że logiczne.

Olegowi w tej strasznocie trafiło się coś naprawdę dobrego i pięknego. I myślę ,że Nikita też jest zadowolony.

Fajnie jest Was tu obu mieć, chłopaki.

P.S. Chłopcy mają po 8-9 lat, a wiedzą o swoich krajach więcej niż niejeden dorosły Polak o Polsce. I zawsze mówią mi "dzień dobry", nawet jak widzimy się co pół godziny.

Ten naród wygra tę wojnę, jestem pewna.