Kowaliska

Kocham piękną biżuterię. Piękna - to nie znaczy złota, srebrna, diamentowa i piekielnie droga. Wystarczy, że cieszy oko i serce kobiety. Pięknej biżuterii nigdy nie ma się dość, o czym każda kobieta wie. Można jej mieć mnóstwo, a zawsze znajdzie się miejsce na nowy okaz, który pasuje właśnie teraz, właśnie do TEJ sukienki, lub TEGO sweterka. Ja tak właśnie mam, i nic nie poradzę. Cóż, jestem kobietą...

Moja przygoda z tworzeniem biżuterii zaczęła się od fascynacji żywicą epoksydową. To cudowny, wdzięczny materiał, a praca z nią jest nieustającą, pełną radości i magii zabawą. Zatapianie, malowanie, naklejanie, tworzenie kolejnych przejrzystych warstw pozwala wyczarować trójwymiarowe obrazy, które można oglądać godzinami, obserwując grę planów i światła. A gdyby tak zamknąć taki obraz w ramce i powiesić na łańcuszku? Tak powstał mój pierwszy wisiorek: obrazek-łączka z subtelnymi makami i chabrami w mosiężnej, kwadratowej obwódce. Ulotność i lekkość kwiatów z ciężarem metalu okazały się zaskakująco korzystnym połączeniem, a wisior zestawiony ze zwiewną, lekką sukienką robił wszędzie furorę. Zrobiłam kolejny, potem jeszcze kilka. I poooszło! Od tego czasu zajmuję się głównie biżuterią: wciąż eksperymentuję, szukam nowych pomysłów i modyfikuję stare. Czasem coś zepsuję, a czasem wręcz przeciwnie. Zapraszam.